miércoles, 30 de junio de 2010

Lucus Augusti 2010

Coincido con las apreciaciones que en este mismo diario, El Progreso, Miguel Olarte y otras firmas  han publicado en estos últimos días referidas a la fiesta que se vivió en Lugo este fin de semana.

La época es propicia, tormentas aparte, y a ello añadiríamos las ganas del personal por disfrutar de una vez por todas del sol y  las altas temperaturas tras un duro y largo invierno que ya no recuerdo cuándo empezó.

Pero también el Arde Lucus tiene algo de morbo por el poder portar vestimentas de fácil confección con grandes posibilidades de compartir en familias, pandillas de amigos... No hay que trabajarse mucho la imaginación porque el surtido es limitado, pero resultón. Aunque también coincido con quien opina que falta rigor en los trajes. Hay que poner más cuidado sino queremos ver al capitán Garfio y a Campanilla en próximas ediciones mezclados con celtas y romanos.

Por todo ello este tipo de festejos están llamados al éxito y a la participación masiva, aunque lo de 450.000 asistentes durante el fin de semana parece algo exagerado y propio de quien vive obsesionado con batir récords todos los días.

Pero la fiesta se acabó y hoy me pregunto que pensarían aquellos romanos que fundaron Lucus Augusti de lo que hoy se cuece por nuestra Hispania. Sin duda aquellos Sénecas a pesar de las traiciones y las brutalidades de su época, tardarían en comprender nuestra gobernanza y forma de proceder. A pesar de su opulencia y poderío les costaría admitir nuestra forma de gastar con cargo al erario público, nuestra configuración de estado con 17 parlamentos además del Congreso y el Senado, nuestros 17 gobiernos autónomos más el de la nación, cada día menos respetado, los miles de entes públicos de toda índole, y por si fuera poco, la apetencia compartida por cualquier regidor local de contar con dotaciones e infraestructuras que en otros lugares del planeta se comparten con localidades próximas para mayor eficiencia y racionalidad, y que aquí son exclusivas de cada pueblo con independencia de su tamaño.

Aquellos romanos que con sus grandes conocimientos de ingeniería y estrategia construían vías de comunicación e infraestructuras, no darían crédito a la megalomanía de las construcciones de hoy, y así se preguntarían por qué gastar tantos millones de euros en un puente de las características del que ahora se está haciendo en Lugo cuando por menos de la mitad se podría resolver el problema de trafico para cruzar el Miño sin el impacto ambiental tan brutal que paradójicamente el Ministerio de Medio Ambiente no quiere ver y exime de evaluación de impacto ambiental a este proyecto mas propio de Nerón que de Paulo Fabio Máximo.

De saber estos problemas aquellos romanos nos habrían hecho un gran favor al tiempo que nos ahorrarían millones de euros si cuando construyeron su puente en Lugo le hubiesen dado un par de metros más al ancho de la calzada. Lástima de previsión de aquel ingeniero que no llego a imaginar a los gobernantes de 2000 años después.

Lucus Augusti 2010

Coincido coas apreciacións que neste mesmo diario, O Progreso, Miguel Olarte e outras firmas publicaron nestes últimos días referidas á festa que se viviu en Lugo este fin de semana.

A época é propicia, tormentas aparte, e a iso engadiriamos as ganas do persoal por gozar dunha vez por todas do sol e as altas temperaturas tras un duro e longo inverno que xa non recordo cando empezou.

Pero tamén o Arde Lucus ten algo de morbo polo poder portar vestimentas de fácil confección con grandes posibilidades de compartir en familias, cuadrillas de amigos... Non hai que traballarse moito a imaxinación porque a variedade é limitado, pero resultón. Aínda que tamén coincido con quen opina que falta rigor nos traxes. Hai que pór máis coidado senón queremos ver ao capitán Garfio e a Campanilla en próximas edicións mesturados con celtas e romanos.

Por todo iso este tipo de festexos están chamados ao éxito e á participación masiva, aínda que o de 450.000 asistentes durante o fin de semana parece algo esaxerado e propio de quen vive obsesionado con bater marcas todos os días.

Pero a festa acabouse e hoxe pregúntome que pensarían aqueles romanos que fundaron Lucus Augusti do que hoxe se coce pola nosa Hispania. Sen dúbida aqueles Sénecas a pesar das traizóns e as brutalidades da súa época, tardarían en comprender a nosa gobernanza e forma de proceder. A pesar da súa opulencia e poderío custaríalles admitir a nosa forma de gastar con cargo ao erario público, a nosa configuración de estado con 17 parlamentos ademais do Congreso e o Senado, os nosos 17 gobernos autónomos máis o da nación, cada día menos respectado, os miles de entes públicos de toda índole, e aínda por riba, a apetencia compartida por calquera rexedor local de contar con dotacións e infraestruturas que noutros lugares do planeta compártense con localidades próximas para maior eficiencia e racionalidade, e que aquí son exclusivas de cada pobo con independencia do seu tamaño.

Aqueles romanos que cos seus grandes coñecementos de enxeñería e estratexia construían vías de comunicación e infraestruturas, non darían crédito á megalomanía das construcións de hoxe, e así se preguntarían por que gastar tantos millóns de euros nunha ponte das características do que agora se está facendo en Lugo cando por menos da metade poderíase resolver o problema de trafico para cruzar o Miño sen o impacto ambiental tan brutal que paradoxalmente o Ministerio de Medio Ambiente non quere ver e exime de avaliación de impacto ambiental a este proxecto mais propio de Nerón que de Paulo Fabio Máximo.

De saber estes problemas aqueles romanos fixéronnos un gran favor á vez que nos aforrarían millóns de euros se cando construíron a súa ponte en Lugo déronlle un par de metros máis ao ancho da calzada. Mágoa de previsión daquel enxeñeiro que non chego a imaxinar aos gobernantes de 2000 anos despois.

0 comentarios: