miércoles, 3 de diciembre de 2014

14 años pueden ser muchos

Hace ya 14 años que Lugo recibía con entusiasmo, eso quiero pensar, la decisión de la UNESCO de otorgar a nuestra Muralla romana la distinción de monumento Patrimonio de la Humanidad.

14 años han pasado y tras ellos en la ciudad han ocurrido muchas cosas, también en nuestras vidas, pero por momentos tengo la sensación de que el monumento ha permanecido donde siempre: ante la indiferencia oficial y en ocasiones colectiva.

Desde aquella madrugada en la que las bombas de palenque anunciaban la feliz noticia, nuestro monumento más emblemático, sin el cual Lugo no sería Lugo, ha visto pocas novedades en sus piedras. Alguna limpieza, renovación de luminarias, trabajos parciales de restauración y poco más.

Parece como si sólo cuando llega su cumpleaños nos acordáramos de ella y ese día abrimos paraguas de colores, un año verdes, otro rojos, y hasta el próximo año, a ver qué se nos ocurre.

Cuando estoy en Lugo es raro el día que no doy vueltas por el adarve de la Muralla. Lo hacemos muchas personas, unos más deprisa que otros, unos en un sentido y otros en el contrario. Quizás por ello cada vuelta que doy me permite ver y pensar en las cosas que podrían mejorar y en lo mucho que Lugo le debe a su Muralla.

Muchas ciudades del mundo tienen piedras emblemáticas y con alguna historia que contar, pero son pocas las que pueden exhibir más de dos mil años de historia en sus materiales, los que están a la vista y los que yacen bajo el suelo. Pero lo que sí tienen muchas de esas ciudades, con menos que mostrar, son planes de turismo y promoción que permite que sean cada vez más los visitantes los que acuden a ellas para contemplar su historia. En Lugo nos conformamos con pequeñas acciones de promoción, muchas veces de escasa repercusión o de corto recorrido.

Las prioridades son importantes en la acción de gobiernos, especialmente cuando los recursos son contados y escasos. Por ello en Lugo se debería tener claro que la prioridad a la hora de proyectar su imagen y de atraer cada día más visitantes pasa por promocionar este impresionante monumento por el mundo entero. En un mundo globalizado y con una utilización cada día mayor de las redes sociales e Internet, son muchas las cosas que se pueden hacer con un coste reducido.

Como en otros campos, la unidad de acción también aquí es importante. Las disputas competenciales entre el Ayuntamiento y la Xunta, la duplicidad en oficinas de información turística y la falta de proyectos e ideas para poner en valor la Muralla, debilitan y lastran las escasas estrategias promocionales.

Su promoción tiene que ir acompañada de la continua rehabilitación y lavado de cara de todo lo que vemos desde su adarve. Por eso invito desde estas líneas a todos aquellos que tienen responsabilidades de gobierno, a darse un paseo de vez en cuando por la Muralla. Entenderán y verán lo mucho que se podía haber hecho en 14 años, mucho tiempo para seguir esperando.

14 anos poden ser moitos

Hai xa 14 anos que Lugo recibía con entusiasmo, iso quero pensar, a decisión da UNESCO de outorgar á nosa Muralla romana a distinción de monumento Patrimonio da Humanidade.

14 anos pasaron e tras eles na cidade aconteceron moitas cousas, tamén nas nosas vidas, pero por momentos teño a sensación de que o monumento permaneceu onde sempre: ante a indiferenza oficial e en ocasións colectiva.

Dende aquela madrugada na que as bombas de palenque anunciaban a feliz noticia, o noso monumento máis emblemático, sen o cal Lugo non sería Lugo, viu poucas novidades nas súas pedras. Algunha limpeza, renovación de luminarias, traballos parciais de restauración e pouco máis.

Parece coma se só cando chega o seu aniversario nos acordásemos dela e ese día abrimos paraugas de cores, un ano verdes, outro vermellos, e ata o próximo ano, a ver que se nos ocorre.

Cando estou en Lugo é raro o día que non dou voltas polo adarve da Muralla. Facémolo moitas persoas, uns máis á présa que outros, uns nun sentido e outros no contrario. Quizais por iso cada volta que dou me permite ver e pensar nas cousas que poderían mellorar e no moito que Lugo lle debe á súa Muralla.

Moitas cidades do mundo teñen pedras emblemáticas e con algunha historia que contar, pero son poucas as que poden exhibir máis de dous mil anos de historia nos seus materiais, os que están á vista e os que xacen baixo o chan. Pero o que si teñen moitas desas cidades, con menos que mostrar, son plans de turismo e promoción que permite que sexan cada vez máis os visitantes os que acoden a elas para considerar a súa historia. En Lugo conformámonos con pequenas accións de promoción, moitas veces de escasa repercusión ou de curto percorrido.

As prioridades son importantes na acción de gobernos, especialmente cando os recursos son contados e escasos. Por iso en Lugo deberíase ter claro que a prioridade á hora de proxectar a súa imaxe e de atraer cada día máis visitantes pasa por promover este impresionante monumento polo mundo enteiro. Nun mundo globalizado e cunha utilización cada día maior das redes sociais e Internet, son moitas as cousas que se poden facer cun custo reducido.

Como noutros campos, a unidade de acción tamén aquí é importante. As disputas competenciais entre o Concello e a Xunta, a duplicidade en oficinas de información turística e a falta de proxectos e ideas para poñer en valor a Muralla, debilitan e lastran as escasas estratexias promocionais.

A súa promoción ten que ir acompañada da continua rehabilitación e lavado de cara de todo o que vemos dende o seu adarve. Por iso invito dende estas liñas a todos aqueles que teñen responsabilidades de goberno, a darse un paseo de cando en vez pola Muralla. Entenderán e verán o moito que se podía ter feito en 14 anos, moito tempo para seguir esperando.

0 comentarios: