miércoles, 24 de febrero de 2016

Pacto por la convivencia

Aunque ya ha pasado algún tiempo, y algunos lo habrán olvidado, ciertos movimientos, plataformas, o como cada cual quiera definirlos, durante unos años pusieron en práctica en muchas ciudades la iniciativa de manifestarse ante los domicilios particulares de diputados, portando fotos y pancartas con todo tipo de improperios. Les llamaron “escraches” y si los que los sufrimos hablamos entonces de acoso y prácticas peligrosas para la convivencia, ellos o algunos de los que los apoyaban encontraban fácilmente cómo justificarlos bajo el paraguas de la libertad de expresión. Ahora que un concejal madrileño de Podemos sufrió en sus carnes la persecución de un grupo de manifestantes, los antes acosadores ya no lo llaman así.

Lo dije desde estas mismas páginas y lo reitero hoy: este tipo de fenómenos son puestos en práctica por aquellos que se arrogan, sin tenerla, la representatividad del conjunto de la voluntad popular, por encima de una legalidad vigente que consideran injusta, y con una clara actitud de auto otorgada superioridad moral.

Si consultamos el diccionario comprobamos cómo esta acción, escrachear, queda bien definida como la acción de romper, destruir o aplastar.

También han transcurrido fechas desde que algunos intolerantes tomaron por costumbre plantear en los plenos de ayuntamientos y otras instituciones las declaraciones de personas “non gratas” a aquellas personas, generalmente políticos, que no habían actuado a su gusto y el de su “superior” criterio. Muchas corporaciones de esta provincia debatieron con diferente resultado declararnos personas non gratas a los diputados populares por dar soluciones a un problema creado por correligionarios políticos de los mismos que nos etiquetaban de esa manera.

Esta semana en Pontevedra, esa estrategia fue llevada a la práctica en su ayuntamiento, donde se debatía concederle al presidente del gobierno de España, Mariano Rajoy, tal ignominiosa distinción. Y esto después de haber resultado agredido en la calle durante la pasada campaña electoral y de haberse distinguido por favorecer a su ciudad durante su dilatada carrera política y de mencionarla allá por donde va. No hay más que darse una vuelta por su casco histórico.

Lo que he pretendido trayendo a sus memorias estos ejemplos de actitudes totalitarias, es reflejar el grave deterioro de la convivencia entre españoles a marchas forzadas. Y no piensen que esta actitud es solo marca de la casa de partidos como Podemos, les recuerdo que también las promueven o apoyan partidos como el socialista y el Bloque (o como se bautice en cada momento).

No podemos considerar este asunto como una mera anécdota. Estamos hablando de practicas totalitarias, fascistoides, donde una vez más el rencor ideológico se impone etiquetando a las personas. Ellos, los totalitarios, son los que deciden quién es un buen o mal vecino en sus ciudades. Quiénes merecen del respeto o deben ser señalados por los demás.

Mientras la atención informativa se centra en un posible pacto de investidura de un candidato perdedor, me preocupa más la necesidad de un gran pacto social por la convivencia entre españoles.

Pacto pola convivencia

Aínda que xa pasou algún tempo, e algúns o esquecerán, certos movementos, plataformas, ou como cada cal queira definilos, durante uns anos puxeron en práctica en moitas cidades a iniciativa de manifestarse ante os domicilios particulares de deputados, portando fotos e pancartas con todo tipo de improperios. Chamáronlles “escraches” e se os que os sufrimos falamos entón de acoso e prácticas perigosas para a convivencia, eles ou algúns dos que os apoiaban atopaban facilmente como xustificalos baixo o paraugas da liberdade de expresión. Agora que un concelleiro madrileño de Podemos sufriu nas súas carnes a persecución dun grupo de manifestantes, os antes acosadores xa non o chaman así.

Díxeno desde estas mesmas páxinas e reitéroo hoxe: este tipo de fenómenos son postos en práctica por aqueles que se arrogan, sen tela, a representatividade do conxunto da vontade popular, por encima dunha legalidade vixente que consideran inxusta, e cunha clara actitude de auto outorgada superioridade moral.

Se consultamos o dicionario comprobamos como esta acción, escrachear, queda ben definida como a acción de romper, destruír ou esmagar.

Tamén transcorreron datas desde que algúns intolerantes tomaron por costume expor nos plenos de concellos e outras institucións as declaracións de persoas “non gratas” a aquelas persoas, xeralmente políticos, que non actuaran ao seu gusto e o do seu “superior” criterio. Moitas corporacións desta provincia debateron con diferente resultado declararnos persoas non gratas aos deputados populares por dar solucións a un problema creado por correlixionarios políticos dos mesmos que nos etiquetaban desa maneira.

Esta semana en Pontevedra, esa estratexia foi levada á práctica no seu concello, onde se debatía concederlle ao presidente do goberno de España, Mariano Rajoy, tal ignominiosa distinción. E isto despois de haber resultado agredido na rúa durante a pasada campaña electoral e de distinguirse por favorecer á súa cidade durante a súa dilatada carreira política e de mencionala alá por onde vai. Non hai máis que darse unha volta polo seu centro histórico.

O que pretendín traendo ás súas memorias estes exemplos de actitudes totalitarias, é reflectir a grave deterioración da convivencia entre españois ás alancadas. E non pensen que esta actitude é só marca da casa de partidos como Podemos, lémbrolles que tamén as promoven ou apoian partidos como o socialista e o Bloque (ou como se bautice en cada momento).

Non podemos considerar este asunto como unha mera anécdota. Estamos a falar de practicas totalitarias, fascistoides, onde unha vez máis o rancor ideolóxico imponse etiquetando ás persoas. Eles, os totalitarios, son os que deciden quen é un bo ou mal veciño nas súas cidades. Quen merecen do respecto ou deben ser sinalados polos demais.

Mentres a atención informativa céntrase nun posible pacto de investidura dun candidato perdedor, preocúpame máis a necesidade dun gran pacto social pola convivencia entre españois.

0 comentarios: